ԴԻՊԼՈՄԱՅԻՆ ՆԱԽԱԳԻԾ

                                                                                                                                              ԵՐԵՎԱՆԻ «ՄԽԻԹԱՐ ՍԵԲԱՍՏԱՑԻ» ԿՐԹԱՀԱՄԱԼԻՐԻ  ՔՈԼԵՋ

ԴԻՊԼՈՄԱՅԻՆ  ԱՇԽԱՏԱՆՔ

 

ՄԱՍՆԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆԸ՝ ՆԱԽԱԴՊՐՈՑԱԿԱՆ ԿՐԹՈՒԹՅՈՒՆ

ԹԵՄԱ՝  ԹԱՏՐՈՆԸ ԵՎ ԹԱՏԵՐԱԿԱՆ  ԳՈՐԾՈՒՆԵՈՒԹՅՈՒՆԸ  ՈՐՊԵՍ ՆԱԽԱԴՊՐՈՑԱԿԱՆ ԽՈՍՔԻ ՀԱՂՈՐԴԱԿՑՄԱՆ ՄԻՋՈՑ 

ՈւՍԱՆՈՂ՝  ԱՆԱՀԻՏ ՂԱԶԱՐՅԱՆ

ՂԵԿԱՎԱՐ՝ ԷԼՅԱ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

ԴԻՊԼՈՄԱՅԻՆ ԱՇԽԱՏԱՆՔԻ  ՎՈՐԴ ՏԱՐԲԵՐԱԿԸ

ՊՐԵԶԵՆՏԱՑԻԱ

Հովհաննես Թումանյան Էս էն է

Թեմա`Թատրոն

Դասվար՝Էլյա Գրիգորյան,Նարինե Մակարյան

Համակարգող`Անահիտ Ղազարյան

Ժամանակահատված հունիսի 13

Քանակ`10

Նպատակ`

Զարգացնել երեխաների պատկերացումը,խոսքը,թատերական ունակությունները։

Խնդիրներ`

Խաղի միջոցով` զարգացնել երեխայի տրամաբանությունը, ընդլայնել մտավոր կարողությունները, զարգացնել` խոսքն ու բառապաշարը։

Ընթացք`

Երեխաների հետ վերհիշել բանաստեղծությունը և ցույց տվեցինք թատրոն

Ակնկալող արդյունք

Երեխաները հիշւմ էին բանաստեղծությունը և ոգևորված արտասանում էին ։

Վերլուծություն 

Հովհաննես Թումանյան Բարեկենդանը

Թեմա`Թատրոն

Դասվար`Էլյա Գրիգորյան,Նարինե Մակարյան

Համակարգող`Անահիտ Ղազարյան

Ժամանակահատված հունիսի 11

Քանակ`10-15

Նպատակ`

Զարգացնել երեխաների պատկերացումը,խոսքը,թատերական ունակությունները։

Խնդիրներ`

Խաղի միջոցով` զարգացնել երեխայի տրամաբանությունը, ընդլայնել մտավոր կարողությունները, զարգացնել` խոսքն ու բառապաշարը։

Ընթացք`

Կարդալ բարեկենդան հեքիաթը իսկ երեխաները փորձեն բեմադրել և ցույց տալ թտերական ներկայացում։

Ակնկալող արդյունք

Երեխաները խաղացին թատրոն,սովորեցին հեքիաթը։

Վերլուծություն 

 

Նախագիծ֊Ոսկե ձվիկը

Թեմա`Թատրոն Աթաբեկ Խնկոյան Ոսկե ձվիկը

Դասվար`Էլյա Գրիգորյան,Նարինե Մակարյան

Համակարգող`Անահիտ Ղազարյան

Ժամանակահատված մայիսի 29

Քանակ`10-15

Նպատակ`

Զարգացնել երեխաների պատկերացումը,խոսքը,թաթերական ունակությունները։

Խնդիրներ`

Խաղի միջոցով` զարգացնել երեխայի տրամաբանությունը, ընդլայնել մտավոր կարողությունները, զարգացնել` խոսքն ու բառապաշարը։

Ընթացք

Կարդալ երեխաների համար  Աթաբեկ Խնկոյանի Ոսկե ձվիկ հեքիաթը։ Օգնել երեխաներին որպեսի ցույց տան թաթերական ներկայացում։

Ակնկալող արդյունք

Երեխաները ուրախությամբ և մեծ ոգևորությամբ խաղացին այդ դերեը որոնք ընտրել էին։

Վերլուծություն

 

Դիպլոմային աշխատանք

Դիպլոմային աշխատանք

Երևանի <<Մխիթար Սեբաստացի>> Կրթահամալիրի Քոլեջ

Մասնագիտություն՝ Նախադպրոցական Կրթություն

Թեմա՝Թատրոնը և Թատերակակն Գործունեությունը Որպես Նախադպրոցականների Խոսքի

Հաղորդակցման Միջոց

Ուսանող՝Անահիտ Ղազարյան

Ղեկավար՝Էլյա Գրիգորյան

Ք.Երևան 2023

Բովանդակություն

Ներածություն

Գլուխ 1․Խաղ և դերախաղը և տիկնիկային թատրոնը երեխայի սկզբնական շրժանում

1․1․ Երեխայի և տիկնիկի շփումը,ծանոթացումը

1․2․ Հեքիաթի և տիկնիկի դերը երեխայի կյանքում

1․3․ Ծանոթացում հեքիաթի սյուժեյին

Գլուխ 2․

2․1․ Տիկնիկների պատրաստման փուլը

2․2․ Դերախաղը տիկնիկի հետ երեխայի կողմից

Գլուխ 3.

Թատերական կերպարների ձևերը

3.1.Մատիկաթատրոն,Ստվերների թատրոն,Մարիոնաթատրոն

Գլուխ 4.

Գործնական աշխատանք, տեսանյութեր, փորձարկումներ

Եզրակացություն

Օգտագործված գրականություն

2

Ներածություն

Երեխայի համար լավ խոսքը հաջող գրագիտության բանալին է։ Գեղարվեստական ընթերցանության վերաբերյալ զրույցները անհրաժեշտություն են նախադպրոցակակնների առօրյայում։Դրանք երեխային օգնում են տրամաբանել։Նախադպրոցական տարիքի խոսքի մշակումը հիմնականում տեղի է ունենում երկխոսության և մենախոսության շնորհիվ։

Երկխոսությունը ձևավորման մեջ կարևոր նախապայման է դաստիարակի և երեխայի շփումը։ Նախադպրոցական տարիքում խոսքի զարգացումը տեղի է ունենում աստիճանաբար,մտածողությանը համընթաց։

Ավագ նախադպրոցական ի տարիքում կարևորվում է հատկապես խոսքի զարգացումը։Երկխոսությունը երեխայի հաղորդակցման անհրաժեշտ զարգացման նպատակն է։Երկխոսության մեջ մտնելը պահանջում է բարդ կարողություններ`լսել և ճիշտ հասկանալ զրուցակցի մտքերը,սեփական կարծիքը արտահայտել հստակ,լսել սեփական խոսքը։

<<Երեխաները հանպատրաստից պիեսներ են հորինում,անհրաժեշտ նվազագույն բեմական միջոցներն իրենց ձերքով են պատռաստում,որպես դերասաններ հանդես գալիս`տրված թեմայով իմպրովիզացիա են անում,հանդիսատեսին ներկայացման մեջ ներքաշում։Եվ այս ամենը`<<անկրկնելիության>> նշանի տակ այստեղ թատրոնը<<կյանքի պահը>> Է, ոչ թե<<ապրածի վերատադրություն>>։Անձամբ ինձ համար <<թատրոնի-խաղ- կյանք>>սկուզբունքը շատ ընդունելի է։Դա հորինող երեխային կօգներ ընդլայնելու իր մտահորիզոնը։Առաջին իմպրովիզացիաներից հետո,որպեսզի չսառչի,խաղը պետք է ինչ-որ բանով հագեցնել,հարստացնել։Ազատությունը <<տեխնիկայի>> աջակցության կարիքն ունի>>

Ջ.Ռոդարի

Երեխայի խոսքը զարգացնելու համար հարկավոր է շատ խեսել նրա հետ`զրուցել նրան հետաքրքրող թեմաներից,երեխային հասանելի ամեն ինչի մասին,պատասխանել նրա հարցերին։Երեխաները կարող են լսել իրենց նախընտրած երաժշտությունը,կարող են միմիանց պատմել հեքիաթներ,զրուցեն իրար հետ,այսինքն`ակտիվորեն օգտագործել զարգացնող հնարավորությունները։

Գլուխ 1․ ԽԱՂ-ԴԵՐԱԽԱՂԸ ԵՎ ՏԻԿՆԻԿԱՅԻՆ ԹԱՏՐՈՆԸ ԵՐԵԽԱՅԻ ՍԿԶԲՆԱԿԱՆ ՇՐՋԱՆՈՒՄ

1․1․ Երեխայի և տիկնիկի շփումը,ծանոթացումը

Ներկայացման միջոցով երեխաները արտակայտում են իրենց տպավորությունները, առաջանում են դրական հույզեր,մեծ ոգևորվածությամբ են մասնակցում: Դերասան-երեխան սովորում է ժեստերը, մարմնի լեզուն, օրինակ, որպեսզի ցույց տա նապաստակի ուրախությունը, նա թռչկոտում է: Երեխաների մոտ զարգանում է համբերատարություն՝ կոլեկտիվի անդամների նկատմամբ:Խաղ-դերախաղերը նպաստում են երեխաների զարգացմանը՝

Երեխայի ստեղծագործական երևակայության զարգացում,Տեսածի, լսածի վերաբերյալ խոսելու կարողություն,Բանավոր խոսքի զարգացում,Աշխատասիրության, պատասխանատվության զարգացմանը

Մանկական թատրոնում հանդիսատեսը նույնքան կարևոր անձ է, որքան դերասանը: Երեխաների մի խումբը խաղում է, մյուս խումբը՝ հանդիսատես դառնում: Միշտ կարելի է բեմ պատրաստել և «թատրոն-թատրոն» խաղալ: Երեխաները պետք է սիրեն և խնամքով վերաբերվեն հերոսներին։

Մանկական թատերախաղերը երեխայի անբաժանելի մասն են կազմում: «Թատերական» խաղերը զարգացնում են երեխայի խոսքը,երևակայությունը և նպաստում նրա ինքնակազմակերպմանը:2-3 տարեկան երեխաները ցանկալի է, որ խաղան մեկական տիկնիկով, քանի որ 2-ից ավել տիկնիկները բարդ կլինի գործածել։ 3-4 տարեկան երեխաները կարող են գործածել 2-3 տիկնիկ։ 4- ից բարձր տարիքի երեխաները կարող են գործածել բոլոր տիկնիկները։Սկսելով տիկնիկներ պատրաստելը ՝ նրանք ինքնուրույն և անսպասելի լուծումներ են տալիս, հեքիաթային կերպարներ հորինում։

1․2․ Հեքիաթի և տիկնիկների դերը երեխայի կյանքում

Բոլորիս հայտնի է, որ երեխաները շատ են սիրում խաղալ, շարժվել։ Դաստիարակի դերը այստեղ շատ կարևոր է, պետք է ցանկացած հեքիաթ հմտորեն մատուցի, այնպես, որ երեխաները ցանկանան նմանակել հերոսներին, ցանկանան խաղալ մեծ հաճույքով ու ոգևորությամբ։ Եթե ձեռքի տակ կան արդեն հեքիաթի կերպարներով տիկնիկներ, երեխաները սկսում են արտահայտել իրենց հույզերը՝ծիծաղի, ծափերի, ուրախության միջոցով։Սկսում է զարգանալ երեխայի հաղորդակցական, երևակայության զգայարանները։ Աղջիկ երեխայի մեջ տիկնիկն արթնացնում է ծնողական բնազդ: Երեխաները տիկնիկի հետ խաղալիս գործածում են իրենց վրա կիրառվող մեթոդները: Այդ պատճառով տիկնիկները, որոնց հետ իրենց նմանեցնում են երեխաները, մեծ նշանակություն ունեն: Երեխաները շնչավորում են տիկնիկին և իրենց զգացմունքները կիսում նրա հետ, պատմում նրան իրենց դժվարությունների մասին: Երեխան նաև տիկնիկի հետ կարող է վերաբերվել այնպես, ինչպես կուզենար, որ իր հետ վերաբերվեին: Խաղալիքները գոյություն ունեցող առարկաների կրկնօրինակներն են, որոնք օգնում են երեխաներին շփվելու, ճանաչելու իրական առարկաների նշանակությունը: Այս առումով էլ ցանկալի է, որ խաղալիքը համապատասխանի իրական առարկային: Մեծ հրաշք է, երբ երեխան խաղում է տիկնիկի հետ։ Երեխան հարցեր է առաջադրում տիկնիկին, իբրև թե այդ հարցերը տիկնիկից է լսում, ու ինքն էլ սկսում է պատասխանել իր տված հարցին։ Տիկնիկը երեխայի համար դառնում է կյանքի հետ շփվելու միջոց։

Գլուխ 1․3․ Ծանոթացում հեքիաթի սյուժեին

Դաստիարակը ներկայացնում է երեխաների շատ սիրելի հեքիթային հերոսներին, և երեխաների մոտ սկսվում է աշխուժություն։Երեխաները մեծ ոգևորվածությամբ սկսում են դասավորել սեղաններն ու աթոռները։ Այնուհետև վերցնելով տիկնիկները՝ սկսում են միմյանց հետ խաղալ և կրկնել այն բառերն ու նախադասությունները, որը լսել են հեքիաթը կարդալու ժամանակ։

Փորձեցի բեմադրել Աթաբեկ Խնկոյանի Ոսկե ձվիկ» հեքիաթը, իսկ երեխաները մեծ ուշադրությամբ էին լսում։ Հետո սկսվեցին բազմաբովանդակ հարցերը երեխաների կողմից․

• Ինչո՞ւ չկոտրվեց ձվիկը։

• Ինչո՞ւ են լաց լինում տատիկն ու պապիկը։

Ռոդարիական հարցեր մեթոդներ

Երեխաներին ամենաանհեթեթ հարցերն են ամենից շատ հետաքրքրում հենց այն պատճառով հետագա աշխատանքը՝ արդեն արված հայտնագործության շարունակումն է: Երբեմն դեպքեր են լինում, երբ թեման, երեխայի անձնական փորձի հետ համընկնելով, նրան ստիպում է ինքնուրույն մտնել դրա մեջ՝ արդեն ծանոթ բովանդակությանը ուրիշ տեսանկյունից մոտենալու:

Օրինակ՝ Ի՞նչ կլիներ, եթե հավիկը չածեր ոսկե ձվիկ։

«Ես փորձեցի հնարավորինս զգույշ և նրբանկատորեն մոտենալ երեխաների հարցերին, քանի որ նրանք շատ զգայուն են, իսկ ոչ ճիշտ մոտեցումից և խոսքերից երեխան կարող է սթրես ապրել և հիասթափվել տիկնիկներից, վախենալ և չսիրել կենդանիներին»։

Ջ․ Ռոդարի

2-3 տարեկան երեխաների խոսքի և հաղորդակցման ոլորտ․ Երեխան ընկալում է իրեն ուղղված ուրիշի բանավոր խոսքը։ Կարողանում է պատասխանել ո՞վ, ե՞րբ, որտե՞ղ հարցերին․ Ինչո՞ւ էին լաց լինում տատիկը և պապիկը։ – Կոտրվել էր ձվիկը։ Երեխան հաղորդակցվում է մեծահասակների հետ։ Պարզ նախադասություններով բեմադրում է հեքիաթը։ Համակարգի հիմքը խաղն է։ «Խաղը երեխայի լեզուն է, որը պատկերացում է տալիս, թե ինչ կա երեխայի հոգում»։

ՖՐԵԲԵԼ

2․1․ Տիկնիկների պատրաստման փուլը

Տիկնիկային թատրոնը հնագույն ձև է, որը սկիզբ է առնում մ․թ․ա․։ Տիկնիկը անշունչ կերպար է, բայց ամեն տիկնիկ ունի իր բնավորության գիծը, որը զվարճացնում է։ Տիկնիկն այն առարկան է, որն ունի մարդու, կենդանիների, թռչունների տեսք։ Տիկնիկագործը օգտագործում է ձեռքի կամ կառավարման սարքերի, ինչպիսիք են ձողերը կամ լարերը։ Տիկնիկագործը պետք է գործողությունները և ժեստերը կատարի այնպես, որ տիկնիկը երեխայի համար իրական թվա, խոսի կերպարին համապատասխան ձայնով, որպեսզի երեխաները խաղալիս պատկերացնեն ճիշտ կերպարը։ Տիկնիկների շատ տարբեր տեսակներ կան, և դրանք պատրաստվում են նյութերի լայն տեսակից՝ կախված դրանց ձևից և նպատակային օգտագործումից։Կերպարները կարելի է թելերով հյուսել, կամ պատրաստել խմորից։ Երեխաները սիրում են խմորով խաղալ, իսկ կերպարներ պատրաստելը նրանց համար ստեղծագործական աշխատանք է։ Դեկորների համար օգտագործում ենք ստվարաթղթե տուփեր, դրանք կարող են դառնալ տնակ իսկ պատուհանների, դռների հատվածները կարելի է կտրել։ Այս գործընթացը անչափ հետաքրքիր է, որևէ երեխա անտարբեր չի մնում։ Իսկ որոշ լուծումներ երեխան ինքն է առաջարկում։ Հետո կարելի է գունավոր ներկերով նկարել ծառեր, ծաղիկներ։ Սեփական ձեռքերով պատրաստված թատրոնը պատրաստ է, փոքրիկները շտապում են խաղալ։

Ներկայացում-խաղը մեծահասակներին օգնում է իմանալ փոքրիկի ամենագաղտնի հույզերն ու անհանգստությունները, որոնք նա երբեմն չի հասկանում, ու որոնց հետ ինքնուրույն պայքարել չի կարող։ Եթե թվում է, թե փոքրիկն իրեն լավ չի զգում մանկապարտեզում, բայց ծնողը չի հասկանում, թե ինչու, կարելի է տիկնիկների հետ ներկայացում բեմադրել այն մասին, թե ինչպես է տիկնիկը հաճախում մանկապարտեզ։ Թողնենք երեխային ինքնուրույն կատարի և՛դաստիարակի, և՛ մանկապարտեզ հաճախած տիկնիկ դերերը։ Դաստիարակը այս դեպքում ուղղորդում է, հուշում խաղալ տարբեր տեսարաններ՝ ճաշելու, քնելու․․․

Այս կերպ դաստիարակը երեխայի մասին կարող են շատ բան իմանալ, քանի որ երեխան պատմելու է իր հույզերն ու վախերը, խոսելու է և՛ իր, և՛ դաստիարակի, փոխարեն։ Ամաչկոտ երեխաներին մարիոնետները օգնում են շփվել այլ մարդկանց հետ. շնիկի անունից խոսելն ավելի հեշտ է, քան, եթե հենց ինքը խոսի։

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ինտելեկտուալ Խանգարում

Վաղ մանկությունում թույլ ինտելեկտուալ խանգարումը կարող է ակնհայտ չլինել ՝ մինչ երեխայի դպրոց գնալը։ Թեթև ինտելեկտուալ խանգարում ունեցող մարդիկ կարող են սովորել կարդալ և ունենալ մաթեմատիկական հմտություններ՝ մոտավոր 10-12 տարեկան երխաների մակարդակի։ Նրանք կարող են խնամել իրենց և ունենալ գործնական հմտություններ, ինչպիսիք են՝ սննդի պատրաստումը կամ տեղային տրանսպորտից օգտվելը։ Ինտելեկտուալ խանգարում  ունեցող շատ մարդիկ, դառնալով չափահաս, սովորում են ապրել անկախ և ունենալ վճարվող աշխատանք։

Ծանր  կամ խորը մտավոր հետամնացություն ունեցող մարդիկ առավել ինտենսիվ աջակցության և հսկողության կարիք ունեն ամբողջ կյանքի ընթացքում։ Մտավոր հետամնացությունը համարվում է խիստ կամ խորը, երբ մարդիկ չեն կարողանում ինքնուրույն հոգ տանել իրենց մասին[11]։ Ծանր մտավոր հետամնացություն ունեցող անձինք իրենց ֆիզիկական առողջության և ապահովության հարցերում ամբողջությամբ կախված են ուրիշներից, չնայած նրանք սահմանափակ կերպով ունակ են մասնակցելու այդ տեսակի որոշ գործունեությունների։

Միջին մտավոր հետամնացությունը (IQ 35–49) դրսևորվում է կյանքի առաջին տարիներին։ Խոսքի հապաղումը մտավոր հետամնացության առավել տարածված նշաններից է։ Միջին մտավոր հետամնացություն ունեցող մարդիկ դպրոցում, տանը և հասարակությունում ունեն աջակցության կարիք։ Նրանց ակադեմիական ներուժը սահմանափակ է, նրանք կարող են սովորել պարզ առողջապահական և պաշտպանական հմտություններ։ Հասուն տարիքում կարող են ապրել իրենց ծնողների հետ, աջակցոեղ խմբերի տանը կամ լինել մասնակի անկախ[11]։

Նախագիծ՝ Բոլորս նման ու տարբեր ենք

Նախագիծ՝ Բոլորս նման ու տարբեր ենք

Նախագծի նպատակը՝ Սովորողների շրջանում բարձրացնել գիտակցությունը ներառականության խնդրի, ներառական կրթության մասին։

Նախագծի տևողությունը երկու օր, մեկական ժամ

Սեմինար-քննարկումը կվարեն Քոլեջի նախադպրոցական կրթության բաժնի երրորդ կուրսի սովորողները։

Թեմա՝ https://anahitghazaryan.edublogs.org/2022/09/06/օլիգոֆրենո-մանկավարժություն/ ‎

Նախագիծ

Թեմա`Թատրոն Հ.Թումանյան Ծիտը

Դասվար`Էլյա Գրիգորյան,Նարինե Մակարյան

Համակարգող`Անահիտ Ղազարյան

Ժամանակահատված մայի 2

Քանակ`10-15

Նպատակ`

Զարգացնել երեխաների պատկերացումը,խոսքը։

Խնդիրներ`

Խաղի միջոցով` զարգացնել երեխայի տրամաբանությունը, ընդլայնել մտավոր կարողությունները, զարգացնել` խոսքն ու բառապաշարը։

Ընթացք`

Երեխաներին պատմել Հ.Թումանյանի` Ծիտ հեքիաթը։ Ցույց տալ ստվերների ներկայացում երեխաներին ընդգրկելով դերերի մեջ։

 

Ակնկալող արդյունք

Վերլուծություն 

 

3-6 տարեկաններ

3-6 ՏԱՐԵԿԱՆ ԵՐԵԽԱՆԵՐԻ ԿԵՆՍԱԳՈՐԾՈՒՆԵՈՒԹՅԱՆ

ԿԱԶՄԱԿԵՐՊՈՒՄԸ ԽԱՌԸ ՏԱՐԻՔԱՅԻՆ ԽՄԲՈՒՄ

Օրվա ռեժիմը բաժանվում է այնպիսի ժամանակահատվածնե[1]րի, որոնք երեխաներին հնարավորություն են տալիս ներգրավվելու ինտեգրված, ակտիվ, մասնակցային գործունեության մեջ: Օրը պետք է բնական ձևով կազմակերպել` ժամանակ ապահովելով մեծ ու փոքր խմբերով աշխատանքի, անհատական և բացօթյա աշխատանքների, ակտիվ (ֆիզիկապես շարժվելու) և հանգիստ պահերի, զրույցի և վերլուծական փուլերի համար: Ռեժիմը պետք է արտացոլի խառը տարիքային խմբի երեխաների զարգացման առանձնահատկությունները:

1.1 ՕՐՎԱ ՕՐԻՆԱԿԵԼԻ ՌԵԺԻՄԻ ՏԱՐԲԵՐԱԿ 3-6 ՏԱՐԵԿԱՆՆԵՐԻ

ԿԱՐՃՕՐՅԱ ԽՄԲԻ ՀԱՄԱՐ

3.5 – 4 ժամյա աշխատանքային օրվա դեպքում ուսուցման մեկամյա տևողությամբ

Պարապմունքները

3-6 տարեկան երեխաների օրվա կանոնակարգում իրենց կարևոր տեղն ունեն պարապմունքները:

Պարապմունքների ընթացքում երեխաները ձեռք են բերում որոշակի գիտելիքներ և հմտություններ, որոնք այնուհետև ավելի խորը յուրացվում և ամրապնդվում են տարբեր խաղերի, մեծերի և հասակակիցների հետ ամենօրյա հաղորդակցման և ինքնուրույն գործունեության ընթացքում:

Պարապմունքները իրենց բովանդակությամբ և կազմակերպման ձևով չպետք է առանձնացվեն և շատ տարբերվեն մյուս աշխատանքներից, որոնք իրականցվում են երեխաների հետ օրվա տարբեր ժամերին:

Պարապմունքները պետք է ներառվեն օրվա աշխատանքներում այնպես, որ անցումը պարապմունքից երեխայի գործունեության մյուս ձևերին լինի բնականոն, տրամաբանական, սահուն և հիմնավորված: Անհրաժեշտ է հիշել, որ օրվա ընթացքում երեխաների հետ տարվող բոլոր աշխատանքները` անկախ դրանց բնույթից, հավասարաչափ կարևոր են և իրենց դերն ունեն երեխայի համակողմանի զարգացման գործում:

Ուսումնական հաստատությունում ուսումնական տարին սկսվում է սեպտեմբերի մեկին, սակայն երեխաների հարմարունակության ապահովման նպատակով ուսումնական պարապմունքները կազմակերպվում են սեպտեմբերի 3-րդ շաբաթից և ավարտվում մայիսի վերջին:

Պարապմունքներն անցկացվում են շաբաթական տեղաբաշխման գրաֆիկի և ռեժիմի (կանոնակարգի) համաձայն: Օրվա կանոնակարգը փոփոխվում է տարվա ցուրտ և տաք եղանակներին համապատասխան: Նկատի առնելով օրվա ռեժիմի վերը նշված տարբերակները՝ յուրաքանչյուր հաստատություն կազմում է իր պայմաններին և յուրահատկություններին համապատասխան ռեժիմ` բնականաբար կատարելով կանոնակարգային առանձին պահերի փոփոխություն:

3-6 տարեկանների հետ աշխատանքն իրականացվում է խաղային գործունեության միջոցով: Պարապմունքները տարվում են երկու ձևով`

ա) համընդհանուր (ֆրոնտալ) ուսուցման ձևով, որը հիմնականում կատարվում է նոր նյութի հաղորդման ժամանակ,

բ) մի քանի պարապմունքների ինտեգրման ճանապարհով, օրինակ՝ մայրենի լեզու-կերպարվեստ, մաթեմատիկա-երաժշտություն, մաթեմատիկա-կառուցողական աշխատանք և այլն:

Պարապմունքները երեխայի համար հնարավորություն են ստեղծում ճանաչողական գործընթացը դարձնել իրական փորձառություն, որն օգնում է յուրաքանչյուր երեխայի լիարժեք բացահայտել իր ստեղծագործական կարողությունները, բավարարել հետաքրքրությունները: Պարապ[1]մունքների ժամանակ երեխաները հետազոտում են, ուսումնասիրում,պրպտում, լուծումներ գտնում, որոշումներ կայացնում: Նրանք սովորում են ոչ միայն դաստիարակին լսելով, այլ նաև սեփական փորձով, ընկերների հետ քննարկելով, պարապմունքին մասնակցող այլ մեծահասակների հետ շփվելով:

Խթանման փուլից հետո խումբը բաժանում է տարիքային ենթախմբերի և միևնույն թեմայի շրջանակներում յուրաքանչյուր խմբին հանձնարարում է իրենց տարիքային առանձնահատկություններին համապատասխան առաջադրանք:

Փոքրիկները պարապմունքն ավարտում են մի փոքր շուտ: 3-4 տարեկան երեխաների պարապմունքը կարող է տևել 15-20 րոպե, 4-5 տարեկան երեխաներինը` 20-25 րոպե և 5-6 տարեկաններինը` 25-30 րոպե:

Պարապմունքների ընթացքում անցկացվում է թարմացնող վար[1]ժություն կամ աշխուժացնող խաղ` 2-3 րոպե տևողությամբ: Պարապ[1]մունքների միջև կազմակերպվում է ընդմիջում` 10-15 րոպե տևողությամբ:

ԾՆՆԴԻՑ ՄԻՆՉԵՎ ՎԵՑ ՏԱՐԵԿԱՆ ԵՐԵԽԱՆԵՐԻ ԶԱՐԳԱՑՄԱՆ

ԵՎ ԿՐԹԱԿԱՆ ՉԱՓՈՐՈՇԻՉՆԵՐԸ

Որոշ երեխաներ կարող են շատ ավելի բարձր ցուցանիշներ դրսևորել, քան սահմանում են չափորոշիչները, ոմանք՝ մի քիչ ավելի ցածր։ Երեխաների տվյալ տարիքին համապատասխան զարգացման և ուսումնառության հետ կապված ակնակալիքների մասին մտածելիս կարևոր է ուշադրություն դարձնել նրանց անհատական առանձնահատկություններին:

Նախագիծ

Թեմա`Թատրոն Հ.Թումանյան Պոչատ աղվեսը

Դասվար`Էլյա Գրիգորյան,Նարինե Մակարյան

Համակարգող`Անահիտ Ղազարյան

Ժամանակահատված- Ապրիլի 25

Քանակ`-15

Նպատակ`

Զարգացնել երեխաների պատկերացումը,խոսքը։

Խնդիրներ`

Խաղի միջոցով` զարգացնել երեխայի տրամաբանությունը, ընդլայնել մտավոր կարողությունները, զարգացնել` խոսքն ու բառապաշարը։

Ընթացք`

Երեխաներին պատմել Հ.Թումանյանի` Պոչատ աղվես հեքիաթը։ Ցույց տալ թաթերական ներկայացում երեխաներին ընդգրկելով դերերի մեջ։

Ակնկալող արդյունք

Երեխաները մեծ ուրախությամբ մասնակցում էին ,լսում և քննարկում էին։

Վերլուծություն

 

Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիր, քոլեջ, 3-1 կուրս

Skip to toolbar